Po wielu latach pracy i zaangażowania polskie plecionkarstwo jest o krok od tego, by zająć należne mu miejsce na międzynarodowej scenie kultury. To efekt wieloletnich wysiłków ludzi, rzemieślników, którzy z pasją pielęgnowali i rozwijali tę tradycję, dbając o jej przekaz kolejnym pokoleniom.
- Tadeusz Handziak – burmistrz Gminy i Miasta Rudnik nad Sanem,
- Anna Straub – dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Rudniku nad Sanem,
- Jerzy Bigos – skarbnik Korporacji Wikliniarskiej w Rudniku nad Sanem,
- przedstawiciele Stowarzyszenia Plecionkarzy Polskich z Łowicza,
- przedstawiciele Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Plecionkarzy i Wikliniarzy z Nowego Tomyśla
- przedstawiciele Departamentu Ochrony Zabytków – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- Samorządowcy z Nowego Tomyśla oraz przedstawiciele Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
To właśnie na tej sesji zostanie oficjalnie wręczona nominacja wpisu plecionkarstwa na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO. Wpis na listę UNESCO to nie tylko prestiż, ale przede wszystkim uznanie dla wyjątkowej wartości kulturowej i społecznego znaczenia polskiego plecionkarstwa. To także szansa na rozwój warsztatów, pokazów, wystaw i projektów edukacyjnych, które pozwolą młodszym pokoleniom odkrywać bogactwo tej tradycji.
Szczególne znaczenie ma fakt, że plecionkarstwo zyskuje uznanie dzięki ponad 150-letnim tradycjom Rudnika nad Sanem – jednego z najważniejszych ośrodków wikliniarskich w Polsce. Centrum Wikliniarstwa w Rudniku od lat odgrywa kluczową rolę w ochronie i promocji tego rzemiosła.
Wpis na listę UNESCO otwiera nowe możliwości: rozwój projektów edukacyjnych, warsztatów, pokazów i wystaw, które pozwolą młodszym pokoleniom odkrywać bogactwo polskiego plecionkarstwa. To również szansa na międzynarodową wymianę doświadczeń z innymi krajami dbającymi o swoje tradycje wikliniarskie.
Tradycje plecionkarskie” staną się siódmym polskim elementem wpisanym na Reprezentatywną Listę UNESCO, obok: szopkarstwa krakowskiego, kultury bartniczej, sokolnictwa, tradycji dywanów kwiatowych na Boże Ciało, flisactwa i poloneza – tradycyjnego polskiego tańca.
