9 lutego 2025 roku w Stalowej Woli odbyły się uroczystości upamiętniające 85. rocznicę pierwszej masowej deportacji Polaków na Sybir. Wydarzenia te miały na celu oddanie hołdu tysiącom rodzin brutalnie wyrwanych ze swoich domów i wywiezionych w głąb Związku Sowieckiego.
Obchody rozpoczęły się o godzinie 12:15 Mszą Świętą w Kościele Źródła Miłosierdzia Bożego. Nabożeństwo zgromadziło licznych wiernych oraz przedstawicieli władz i organizacji społecznych. Po zakończeniu Mszy, uczestnicy przeszli do Kościoła pw. św. Floriana, gdzie przy tablicy poświęconej zesłańcom złożono wieńce, oddając cześć ofiarom deportacji.
W uroczystościach wzięły udział Senator Rzeczypospolitej Polskiej Janina Sagatowska oraz Paulina Miśko, reprezentująca Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Rafała Webera. Obecni byli również przedstawiciele władz powiatowych, w tym starosta stalowowolski Janusz Zarzeczny, wicestarosta Stanisław Sobieraj oraz radni. Lokalne władze samorządowe reprezentował Prezydent Miasta Stalowej Woli, Lucjusz Nadbereżny.
W uroczystości uczestniczyli także Sybiracy, którzy przeżyli zsyłkę oraz ich rodziny, przedstawiciele Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koło Stalowa Wola, harcerze z Lasowiackiego Hufca ZHP Stalowa Wola im. „Powstańców Styczniowych”, grupy sztandarowe ze stalowowolskich szkół oraz Witold Michalski z Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Ich udział podkreślił znaczenie pamięci o tragicznych wydarzeniach sprzed 85 lat.
Uroczystości zakończyły się oddaniem hołdu przy Pomniku Pamięci Matki Sybiraczki na placu przy Bazylice Konkatedralnej. W tym symbolicznym miejscu złożono kwiaty i zapalono znicze, upamiętniając tych, którzy doświadczyli tragedii zesłania.
Wyjątkowego charakteru obchodom nadał Chór Konkatedralny Matki Bożej Królowej Polski pod dyrekcją Edwarda Horoszko. Ich występ wprowadził podniosłą atmosferę, podkreślając wagę i emocjonalny wymiar uroczystości.
Pierwsza masowa deportacja Polaków na Sybir miała miejsce 10 lutego 1940 roku. Funkcjonariusze NKWD wywieźli wówczas około 140 tysięcy obywateli polskich w głąb Związku Sowieckiego. Wśród deportowanych znajdowały się głównie rodziny wojskowych, urzędników, pracowników służby leśnej i kolei z terenów wschodnich przedwojennej Polski. Wielu z nich nie przeżyło trudów podróży ani ciężkich warunków życia na zesłaniu.
Uroczystości w Stalowej Woli były ważnym przypomnieniem o tych tragicznych wydarzeniach oraz wyrazem szacunku dla wszystkich, którzy doświadczyli dramatu deportacji. Pamięć o nich jest istotnym elementem naszej narodowej tożsamości i historii.
